ΚΑΠΠΑ 2000: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Της Επιτροπής

Η Λαϊκή Επιτροπή Θερμαϊκού δημοσιεύει ανακοίνωση-καταγγελία με αφορμή το ΚΑΠΠΑ

Αγαπητοί φίλοι συνδημότες,

Με αφορμή την πρόσφατη (κατά πλειοψηφία) απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θερμαϊκού να προχωρήσει σε μακροχρόνια μίσθωση σε ιδιώτη των εγκαταστάσεων ΚΑΠΠΑ 2000, μαζί με σημαντική ακάλυπτη έκταση γης, η Λαϊκή Επιτροπή Θερμαϊκού, θεώρησε σκόπιμο να απευθυνθεί στο λαό του Δήμου μας αλλά και σε φορείς ΑΜΕΑ και να τους ενημερώσει για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Η ενημέρωση αυτή έρχεται μετά από μια πρώτη έρευνα του θέματος, τα στοιχεία της οποίας πρόκειται σύντομα να δημοσιοποιηθούν, ώστε να βγούν με τον πιο υπεύθυνο τρόπο ασφαλή συμπεράσματα από όλους τους ενδιαφερόμενους δημότες και κυρίως τόσο τα άτομα με ειδικές ανάγκες όσο και την διψασμένη για πολιτισμό και αθλητισμό νεολαία μας.

Είναι γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή που ανακινήθηκε το θέμα, σε πολλούς γεννήθηκαν πολλά ερωτήματα. Τι είναι το ΚΑΠΠΑ; ποιοι αποτελούν το ΚΑΠΠΑ; ποια η σχέση του με τον Δήμο Θερμαϊκού; Ποιος είναι ο χρηματοδότης κλπ. Στην προσπάθειά μας δε να βρούμε απαντήσεις σε αυτά, προσκρούαμε σε νέα ερωτήματα που ξεφύτρωναν συνεχώς, είτε μέσα από ιστορικά γεγονότα, είτε με την εμπλοκή στην υπόθεση του ΚΑΠΠΑ νέων προσώπων και νέων φορέων.

Σε χοντρές γραμμές πάντως μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι από την ίδρυσή της το 2000 μέχρι και σήμερα, η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία ΚΑΠΠΑ 2000 και οι εγκαταστάσεις που φέρουν το όνομά της, αποτελούν μια «σκοτεινή και ταυτόχρονα πονεμένη ιστορία». Από τον χορό των εκατομμυρίων των Ολυμπιακών Αγώνων στις υπερβάσεις προϋπολογισμού… Από την παράδοση των έργων χωρίς να έχουν αποπερατωθεί ποτέ, μέχρι τα συνεχή ναυάγια αλεπάλληλων σχεδίων αξιοποίησής… Χαρακτηριστικό παράδειγμα: ενώ από το 2008, η εταιρεία είχε αθετήσει την βασική συμβατική υποχρέωση της αποπεράτωσης του συνόλου του έργου και της πλήρους λειτουργίας του, ο Δήμος όχι μόνο δεν είχε μέχρι το 2015 κινήσει τις διαδικασίες έκπτωσής της, αλλά συνέχιζε συμπεριφέρεται, σαν να μην συνέβαινε τίποτε.

Στόχος μας δεν είναι εδώ να ξεθάψουμε παλιές πονεμένες ιστορίες και σκάνδαλα, αλλά να καταλάβουμε τι έχει γίνει, πού βρίσκεται η κατάσταση σήμερα και τι ακολουθεί.  Να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα και να δούμε πώς θα πορευτούμε.

Αγαπητοί φίλοι, εκπρόσωποι φορέων ΑΜΕΑ, αγαπητοί συντοπίτες,

Το ΚΑΠΠΑ 2000 φτιάχτηκε από εσάς, για εσάς αλλά χωρίς εσάς. Ένας χορός εκατομμυρίων πέρασε και χάθηκε μέσα από τις εγκαταστάσεις του, μαζί με μεγαλόστομες διακηρύξεις και υποσχέσεις. Το Υπουργείο Πολιτισμού, ο Δήμος Θερμαϊκού και η αγνώστων λοιπών στοιχείων ομώνυμη «αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία» σας υπόσχονταν ένα έργο διαφορετικό από τα άλλα. Μιλούσαν για ένα «Κέντρο Πολιτιστικό, Αθλητικό και Κοινωνικό», ένα έργο με εκδηλώσεις, συναυλίες, συνέδρια για τον πολιτισμό και τη διαφορετικότητα, για «συνόψιση ιδεών και αντιλήψεων, για την ανάπτυξη της αθλητικής και πολιτιστικής δημιουργίας που παράγεται από τα άτομα με αναπηρίες». Για ένα ναυταθλητικό κέντρο προπόνησης και διεξαγωγής αγώνων «Προσαρμοσμένου Αθλητισμού», που η εμβέλειά του θα απλωνόταν πολύ έξω από τα τοπικά δημοτικά πλαίσια. Ένα έργο υπερτοπικό, πανελλαδικής αν όχι διεθνούς εμβέλειας. Μιλούσαν για τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, για νέες θέσεις εργασίας, για… για… για…

Κι όμως! Σας είπαν ψέματα πολλά!

Ο προϋπολογισμός κατασκευής των εγκαταστάσεων, στα τρία μόλις χρόνια υπερτριπλασιάστηκε και από 7,5 εκατομμύρια πέταξε στα 25 περίπου. Με το τέλος των εργασιών, είχαν αποπερατωθεί μόλις οι μισές από τις εγκαταστάσεις από αυτές που είχαν προγραμματιστεί. Μόλις η καπιταλιστική κρίση χτύπησε και κόπηκαν οι επιχορηγήσεις, φάνηκε και όλη η γύμνια του φιλόδοξου «σχεδιασμού» τους. Πέρα από κάποιες σποραδικές εκδηλώσεις γενικού περιεχομένου στο αμφιθέατρο και κάποιες μεμονωμένες προπονήσεις συλλόγων ή μεμονωμένων ατόμων στο γυμναστήριο και στο κολυμβητήριο, δεν προχώρησε τίποτε άλλο. Νέα προγράμματα αξιοποίησης των εγκαταστάσεων από το Δήμο, έμειναν και αυτά στα χαρτιά, χωρίς κανείς μέχρι σήμερα να αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί γι’ αυτό.

Σε όλο αυτό το διάστημα, ο μεγάλος απών από τις εξελίξεις ήταν και παραμένει ο λαός, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, αλλά και οι δημότες  του Θερμαϊκού και των όμορων δήμων. Αλήθεια, πότε κλήθηκε ο λαός να πει τη γνώμη του, να συναποφασίσει, να συμμετάσχει στην υλοποίηση των αποφάσεων; Ξέρουν βέβαια να αναφέρονται με κολακευτικά λόγια για τα ΑΜΕΑ ή το λαό του Δήμου, μόνο όταν ζητάνε την ψήφο σας, ή όταν προωθούν τα σχέδιά τους για νέες επιχορηγήσεις. Το υπόλοιπο καιρό, κάνουν αυτό που ξέρουν καλά. Να κρατούν το λαό μακριά από την πληροφόρηση και τα κέντρα λήψης των αποφάσεων.
Σήμερα οι εγκαταστάσεις υπολειτουργούν. οι δραστηριότητες μειώνονται, Τα κτίρια εγκαταλείπονται στη μοίρα τους, ελλείψει πόρων και προσωπικού. Τα πάντα βρίσκονται σε μια γνωστή σε όλους μας διατεταγμένη πορεία απαξίωσης, σε αναμονή της εμφάνισης του «υποψήφιου επενδυτή» που θα λειτουργήσει σαν από μηχανής θεός και θα φέρει με το μαγικό του ραβδάκι την «ανάπτυξη»! Πάλι μιλούν για ανάπτυξη χωρίς να εξηγούν όμως ποιος θα καρπωθεί τα οφέλη της και ποιος θα πληρώσει τις συνέπειές της.

Και τώρα σας λένε και πάλι ψέματα!

Πρώτα απ’ όλα σας λένε εκείνο το γνωστό αποπροσανατολιστικό ιδεολόγημα: «Όπου μπαίνει το κράτος έρχεται καταστροφή ενώ όπου υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία, υπάρχει ανάπτυξη» Δεν σας εξηγούν όμως για ποιο «κράτος» μιλούν και για ποια «δημόσια» επιχείρηση. Σε ένα κράτος όπου τα πάντα καθορίζονται μόνο από το κέρδος, και όπου κουμάντο κάνει το μεγάλο κεφάλαιο, εκεί το ίδιο το κράτος γίνεται για το λαό ο χειρότερος και πιο άπληστος εκμεταλλευτής. Όπως η ΔΕΗ για παράδειγμα που πουλάει το ρεύμα κάτω από το κόστος στους μεγαλοβιομήχανους και πανάκριβο στον μέσο καταναλωτή. Και όταν έρθει η ώρα, κάτω από τις εντολές του ΣΕΒ και της ΕΕ να την αναλάβει ο ιδιώτης καπιταλιστής, τότε την οδηγούν σταδιακά  στην απαξίωση και στη συκοφάντηση.

Ας μην πάμε όμως σε γενικότητες. Μπροστά μας έχουμε τη δική μας περίπτωση του ΚΑΠΠΑ 2000. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου μια ιδιωτική εταιρεία, με την αμέριστη υλική, νομική, πολιτική κλπ. υποστήριξη του κρατικού μηχανισμού, τινάζει όλα τα σχέδια και τον προϋπολογισμό της στον αέρα, και εγκαταλείπει τη μάχη, μόνο και μόνο γιατί …κόπηκαν οι επιχορηγήσεις! Μας λένε δηλαδή ότι χωρίς επιχορηγήσεις δεν μπορεί να συνεχίσει. Ο Δήμος Θερμαϊκού πάλι μας λέει το ίδιο: «Δεν έχω χρήματα, δεν έχω προσωπικό και δεν μπορώ να προσλάβω, άρα δεν μπορώ να αναλάβω ούτε τις αποπερατώσεις, ούτε τις συντηρήσεις, ούτε καν τα λειτουργικά έξοδα»! Παραβλέπουμε για την οικονομία της συζήτησης ότι άλλα έλεγε πέρσι και άλλα πρόπερσι. Και μένουμε στην σημερινή του πρόταση: Ας έρθει λοιπόν ο «ιδιώτης» να το αναλάβει!

Να κάνει τι ακριβώς; Να επενδύσει κεφάλαια, να καλύψει τα λειτουργικά έξοδα και να προσφέρει υπηρεσίες προς όσους επισκέπτονται τις εγκαταστάσεις; Και τι θα γίνει με το «κέρδος» του επιχειρηματία; Με την απόσβεση των κεφαλαίων του; Κόστη που δεν υπήρχαν στην προηγούμενη φάση λειτουργίας; Αυτά ποιος θα τα πληρώσει; Την απάντηση την έχουν εύκολη: «Μα ο ιδιώτης θα βάλει εισιτήριο που θα πληρώνει ο καταναλωτής»!

Γιατί εδώ κρύβεται και η μεγάλη απάτη!

Εκεί που μας υπόσχονταν να ικανοποιήσουν το αναφαίρετο δικαίωμά μας στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, στις ίσες ευκαιρίες για όλους… Εκεί που αυτά θα μας τα παρείχαν διαχειριζόμενοι δικά μας χρήματα που εισέπραξαν μέσω φόρων και τελών… Εκεί που και τα χρήματά μας έκαναν φτερά, και βρεθήκαμε άνεργοι και εξαθλίωμένοι οι περισσότεροι μέσα στην κρίση… Εκεί τελικά μας ζητούν και εισιτήριο για το δικαίωμά μας στη ζωή!... Εκεί γίναμε ξαφνικά «καταναλωτές που πρέπει να πληρώσουν»!… Αυτοί είναι οι «πλασιέ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας», οι αυτόκλητοι σωτήρες μας, αυτοί που θα ζητήσουν αύριο την ψήφο μας! Άξιος ο μισθός τους!

Μας υπόσχονται νέες «θέσεις εργασίας»!... Ποιές; Τους ενοικιαζόμενους; Τα δεκάωρα των 300 ευρώ το μήνα; Τους ανασφάλιστους; Άλλωστε πώς θα κερδίσει ο επιχειρηματίας; Εδώ ο κ. Δήμαρχος περηφανεύεται ότι μείωσε τις δαπάνες του δήμου μειώνοντας τους μισθούς και τις υπερωρίες λόγω μείωσης των μονίμων, ενώ τώρα τις εργασίες τις κάνουν συμβασιούχοι και εθελοντές! Ο ιδιώτης ξέρει να το κάνει καλύτερα!

Υπόσχονται περισσότερο κόσμο που θα έλθει στα μαγαζιά της Περαίας. Σαν να μην ξέρουμε ότι εκεί που ανοίγουν τέτοια μεγάλα κέντρα, οι τοπικές αγορές υποφέρουν έως και εξαφανίζονται!

Αγαπητοί φίλοι εκπρόσωποι φορέων ΑΜΕΑ, αγαπητοί συνδημότες,

Αν τους αφήσουμε να συνεχίσουν, η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη και τουλάχιστον εν μέρει συμφωνημένη. Δεν υπάρχει επενδυτής που να ενδιαφερθεί να επενδύσει αρκετά εκατομμύρια για αποπεράτωση, ανακαίνιση και συντήρηση των υπάρχουσών εγκαταστάσεων, για νέες κατασκευές και διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, να αναλάβει λειτουργικά έξοδα τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου το χρόνο, χωρίς να αναμένει από την επένδυσή του πολλαπλάσια κέρδη.

Πολύ περισσότερο, δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτεί όρους όπως δωρεάν είσοδο των αμέα, έκπτώσεις σε κατοίκους του Θερμαϊκού, ή το αμφιθέατρο να παραμείνει στη δικαιοδοσία και διαχείριση ενός τρίτου ιδιώτη με διαφορετικό αντικείμενο. Γι’ αυτό και η δημοπρασία θα γίνει τελικά (αν τους το επιτρέψουμε) με στόχο το «μειωμένο μίσθωμα» που στην πορεία θα ευτελιστεί τελείως. Θα ακολουθήσει μείωση ή αλλοίωση των όρων, και των αντισταθμιστικών ωφελών. Ο Δήμος θα υποχρεωθεί να αναλάβει τουλάχιστον το κόστος αποπεράτωσης των ημιτελών εγκαταστάσεων, να αλλάξει τις χρήσεις γης και να διαθέσει εργαλεία και μηχανήματα για τις διαμορφώσεις. Θα μειώσει τις απαιτήσεις για ειδικούς κοινωνικούς όρους, θα αντιμετωπίσει ακόμα και το ενδεχόμενο να μειώσει τα δημοτικά τέλη ή άλλες απαιτήσεις του προς όφελος του «επενδυτή». Στο τέλος στο χώρο θα δημιουργηθεί το πιθανότερο, ένας πολυχώρος με συνδυασμό εμπορικών και τπουριστικών δραστηριοτήτων, συνδυασμένων με ιδιωτικές αθλητικές εγκαταστάσεις κλπ. που ελάχιστα θα θυμίζει το ΚΑΠΠΑ 2000. Οι δημότες του Θερμαϊκού θα πρέπει να πληρώσουν ακριβό εισιτήριο για να έχουν πρόσβαση ή θα συνεχίσουν να πηγαίνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά γυμναστήρια και κολυμβητήρια. Οι σύλλογοι της αθλούμενης νεολαίας θα συνεχίσουν να στριμώχνονται στις υπάρχουσες αθλητικές δομές. Και τέλος, οι ΑΜΕΑ θα συνεχίσουν να είναι στην ουσία αποκλεισμένοι από ένα έργο που υποτίθεται ότι κατασκευάστηκε γι’ αυτούς. Στο τέλος, και πριν τη λήξη της σύμβασης, ο Δήμος Θερμαϊκού θα βρεθεί με τις εγκαταστάσες ερείπιο, τον «επενδυτή» εξαφανισμένο, για να αρχίσει πάλι να γράφεται μια νέα σελίδα της ίδιας «πονεμένης ιστορίας». Που φυσικά θα την ξαναπληρώσουμε για ακόμα μια φορά.

Το παραπάνω σενάριο, με όποιες επί μέρους παραλλαγές, δεν είναι αποτέλεσμα επιστημονικής φαντασίας,  είναι πρόβλεψη που πηγάζει από την ίδια τη συσσωρευμένη πείρα που έρχεται από το χώρο των  ιδιωτικοποιήσεων, που καλά κρατεί, και στην Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια.

Αγαπητοί φίλοι,

Κλείνοντας, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η υπόθεση του ΚΑΠΠΑ2000 που μας απασχολεί εδώ, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το συνολικό σχέδιο «αξιοποίησης» δηλαδή παράδοσης στους ιδιώτες είναι βέβαιο ότι καλύπτει αποσπασματικά ή σαν σύνολο όλη την περιοχή, από το αεροδρόμιο, μέχρι και τα όρια τουλάχιστον της Χαλκιδικής. Όπως καταλαβαίνουμε τα συμφέροντα είναι μεγάλα, οι ανταγωνισμοί το ίδιο. Αυτό ας το κρατήσουμε στην άκρη του μυαλού μας, καθώς φαίνεται ότι θα δουν πολλά τα μάτια μας.

Τέλος, εδώ νομίζουμε ότι θα πρέπει να θέσουμε το πιο ουσιαστικό ίσως ερώτημα: Τι μπορεί να γίνει; Ποιος πρέπει να κάνει κάτι; Κατά τη γνώμη μας σε τελευταία ανάλυση, Εσείς, εμείς, ο λαός είναι εκείνος που μπορεί να δώσει την απάντηση  που μπορεί να βρει και να φέρει την τελική λύση. Εμείς, από την μέχρι σήμερα πείρα της ζωής, είμαστε πεπεισμένοι ότι όσες φορές ο λαός επέλεξε τη λογική της «ανάθεσης» σε αυτόκλητους «σωτήρες» που υπόσχονταν λαγούς με πετραχείλια, στο τέλος πλήρωσε το μάρμαρο διπλό και τρίδιπλο.

Επίσης είμαστε πεπεισμένοι ότι κάθε προσπάθεια απόδοσης της λαϊκής περιουσίας σε ιδιώτες επιχειρηματίες, συμπεριλαμβανομένων και σύγχρονων μορφών επιχειρηματικότητας όπως «αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες», ΜΚΟ, ΣΔΙΤ, ΚΟΙΝΣΕΠ κλπ. οδηγούν σε αντίθετη κατέυθυνση από αυτή που για προπαγανδιστικούς λόγους διακηρύσσεται και, οπωσδήποτε σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και της κάλυψης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι μόνο με την ενότητα και την οργανωμένη δράση μας, μπορούμε να φρενάρουμε τις επιδιώξεις τους, να αντισταθούμε, να δώσουμε στην εξέλιξη της κοινωνίας μια άλλη προοπτική, εκείνην που θέτει σαν προτεραιότητα την κάλυψη των αναγκών του σύγχρονου ανθρώπου. Αυτό ισχύει τόσο για τα γενικότερα ζητήματα που μας ταλαιπωρούν στις μέρες μας, όσο και ειδικότερα για το θέμα που μας απασχολεί σήμερα. Με άλλα λόγια, σαν συμπέρασμα αλλά και σαν πρόσκληση για δράση, μπορούμε να πούμε:

Ναι, μπορούμε όλοι μαζί να τους σταματήσουμε!

Ενωμένα και οργανωμένα να απαιτήσουμε:

-Να ανακληθεί άμεσα η απόφαση του Δ.Σ. και να μην προχωρήσει καμιά σχετική διαδικασία ιδιωτικοποίησης.

- Να υπάρξει άμεσα σχέδιο διεκδικητικών δράσεων από τον Δήμο προς την κεντρική διοίκηση για τη χρηματοδότηση τουλάχιστον της αποπεράτωσης των εγκαταστάσεων του ΚΑΠΠΑ 2000.

- Να διακηρυχτεί οριστικά και αμετάκλητα ο δημόσιος, χαρακτήρας του συγκροτήματος ΚΑΠΠΑ 2000.